O piłce ciąg dalszy...
Jak to jest, że tarnowska piłka nie może się podnieść?
Dzisiaj w Sali Lustrzanej odbyła się debata dotycząca piłki nożnej w Unii Tarnów. Relacja z tego wydarzenia pojawi się niebawem. Przyjrzyjmy się sytuacji w nieco szerszym kontekście. Skoro futbol jest niezmiennie najpopularniejszym sportem, jedynym w kraju odpornym na brak sukcesów i najbardziej masowym to czemu u nas jest źle?
Jak wszyscy wiedzą, do tej pory największą bolączką były obiekty sportowe klubu, czyli błąd jakim było ich przekazanie klubowi, błąd, który dwukrotnie doprowadził niemal do upadku klubu. Bez pomocy osób ważnych w regionie zawirowania z tym związane będą nadal odbijać się czkawką, a argument korupcyjny będzie wymówką do całkowitej degradacji sportu narodowego w Tarnowie.
Poprzednie błędy doprowadziły do sytuacji, że Unia ugrzęzła w bardzo nieszczęśliwej lidze. Tu przechodzimy do szerszego problemu, bo z tym problemem nie boryka się tylko Unia. Zespół od 9 sezonów występuje na czwartym szczeblu ligowym. Jest tylko jedna różnica – reforma, którą przeprowadzał PZPN spowodowała, że zamiast w lidze obejmującej pół województwa (dawna IV liga małopolska – wschód), dziś zespół gra w międzywojewódzkiej lidze małopolsko – świętokrzyskiej. Czy nazwa III liga uatrakcyjniła rozgrywki? Kibice odczuliby pewnie różnice przy opcji połączenia z województwem podkarpackim, gdzie renomowanych klubów nie brakuje – np. Stal Mielec, Wisłoka, Igloopol Dębica, Siarka Tarnobrzeg, Karpaty Krosno, Stal Sanok, Czarni Jasło, do tego dochodzą kluby z Przemyśla, Rzeszowa, Stal Stalowa Wola itd. Region niezależnie od poziomu ligi jest atrakcyjny dla kibiców. Jednak takiej różnicy kibic nie odczuwa, podobnie jak potencjalny sponsor, gdy Unia mierzy się z Łysicą Bodzentyn, Orliczem Suchedniów, Juventą Starachowice czy wcześniej Lubrzanką Kajetanów. Nawet śmiem twierdzić, że regionalne pojedynki z Tuchovią, Wisłą Szczucin czy Polanem Żabno były ciekawsze. Zmianę odczuwa jedynie budżet klubu. W obliczu kryzysu w klubach wiele mówi się o konieczności kolejnej reformy.
Dlaczego Unia znalazła się w nieszczęśliwej lidze? Pod względem atrakcyjności wiele meczów nie różni się od okręgówki, jednocześnie awans do ligi centralnej jest na wyciągnięcie ręki, awans do ligi, gdzie drużyna z wychowankami w składzie mogłaby spokojnie grać, tym bardziej, że w zeszłym sezonie z różnych powodów żaden zespół z niej nie spadł, w tym roku może być podobnie! Unia znalazła się między młotem, a kowadłem, gra w lidze, która wymaga już sporych nakładów, ale jeszcze nie takiej, która byłaby atrakcyjna.
W tarnowskiej rzeczywistości, gdzie wszystko zależy od największej firmy są dwa wyjścia. Pierwsze takie, że ta firma swoją pozycją lobbuje wsparcie drużyny (i tak często dzieje się w miastach z wielkimi zakładami). Drugie, że miasto przejmuje stery w klubie i poszukuje sponsorów dla klubu, takich przykładów też jest wiele. Jest jeszcze wyjście bardzo trudne i czasochłonne – poszukiwania grupy sponsorów, którzy zechcieliby promować się poprzez piłkę. Ten wariant jednak może być połączony z poprzednimi. Przykładem jest Cracovia, która dzięki zaangażowaniu "grupy stu", a także miasta wróciła na odpowiednie tory.
Przykładów sponsoringu klubów piłkarskich przez spółki z udziałami Skarbu Państwa nie trzeba długo szukać – GKS Bełchatów (PGE), Lechia Gdańsk (grupa Lotos), Zagłębie Lubin (KGHM), Śląsk Wrocław (Tauron Polska Energia), GKS Bogdanka (dawny Górnik Łęczna wspierany przez kopalnię, kibice jednak po zmianie nazwy stworzyli własny klub, jest to dobry przykład bezsensownego odcinania się od tradycji, które nie prowadzi do niczego dobrego). Są przypadki jak w Płocku, gdzie PKN Orlen wycofał się ze sponsoringu, wtedy do akcji wkracza samorząd. To samorządy w wielu przypadkach są ratunkiem dla sportu. Dobrym przykładem jest Korona Kielce. Miasto przejęło akcje Kolportera, gdy wybuchła afera korupcyjna. Klubowi udało się powrócić do ekstraklasy i z powodzeniem w niej występuje.
Wzorem promocji przez sport jest Bydgoszcz. To miasto inwestujące w obiekty sportowe – budowa nowej hali, stadionu piłkarsko-lekkoatletycznego, przeznacza duże kwoty na wspieranie różnych dyscyplin sportowych, na rozwój młodzieży i na organizację wielu imprez sportowych. Imponujące są też kwoty wydawane na drużyny profesjonalne, w tym roku pięć najlepszych otrzyma wsparcie w wysokości 11 mln zł. Według raportu przedstawionego na stronie bydgoszcz.gazeta.pl wynika, że bydgoski ratusz wspiera zawodowe kluby za pomocą trzech ścieżek: przekazuje dotacje, płaci im za tzw. usługi promocyjne i zwiększa kapitał (obecnie dotyczy to spółek: Polonii i Delekty). W tym roku będzie wyglądało to następująco:
1. Polonia (żużel): 3,3 mln zł
w tym dokapitalizowanie 3 mln i 300 tys. z umowy o promocji,
2. Zawisza (piłka nożna): 3,29 mln zł
całość to kwota z umowy o promocji zawartej między miastem a Radosławem Osuchem,
3. Delecta (siatkarze): 2,569 mln zł
dokapitalizowanie spółki - 2,2 mln zł i 369 tys. zł z promocji,
4. Pałac (siatkarki): 1,1 mln zł
700 tys. zł z promocji plus bonus 100 tys. za awans do play off, 300 tys. zł dotacji,
5. Artego (koszykarki): 1 mln zł
650 tys. zł z promocji plus bonus 200 tys. za awans do play off, 150 tys. zł z dotacji.
Zawisza Bydgoszcz to klub, który przeszedł długą drogę. Dzięki determinacji kibiców najpierw udało się pokonać sztuczny twór, jakim był przemalowany Kujawiak Włocławek, grający na zapleczu ekstraklasy, a następnie dzięki zaangażowaniu miasta z IV ligi wyciągnąć klub do pozycji walki o ekstraklasę. Miasto wydźwignęło klub, a akcje sprzedało nowemu inwestorowi.
Na podobnych zasadach działa główny futbolowy ośrodek w kraju, jakim jest Górny Śląsk. Zaangażowanie miejscowych samorządów z naszej perspektywy wygląda imponująco. W 2011 roku było tak:
Piast Gliwice - 4,8 mln (I liga) – spółka miejska
Górnik Zabrze - 3 mln (ekstraklasa) – gmina większościowym udziałowcem
GKS Tychy - 2,8 mln (II liga) – przeszedł w ręce spółki Tyski Sport.
Zagłębie Sosnowiec - 2,2 mln (II liga) – miasto dwukrotnie dekapitalizowało spółkę w 2011 r.
Polonia Bytom - 2 mln (ekstraklasa/ I liga) – miasto wykupiło akcje klubu
GKS Katowice - 1,8 mln (I liga) – miasto wykupiło większość udziałów
Ruch Radzionków – 1 mln (I liga) – promocja, stypendia
ROW Rybnik - 930 tys. (III/ II liga) – dotacja z budżetu miasta
Podbeskidzie BB - 700 tys. (I liga/ekstraklasa) – stypendia + sponsoring spółek miejskich
Ruch Chorzów – 500 tys. (ekstraklasa) – miasto wykupiło akcje, dodatkowo udzieliło pożyczki 2 mln zł.
(Na podstawie: gliwice.gazeta.pl)
Duże wrażenie robi również wsparcie w Nowym Sączu. Jest ono następujące: I-ligowa Sandecja Nowy Sącz w tym roku otrzyma 1 930 000 zł, ogółem na sport kwalifikowany w Nowym Sączu przeznaczono 3 350 000 zł, ogółem na kulturę fizyczną - 11 703 000 zł.
Innymi dobrymi przykładami mogą być Lębork, miasto 34,5 tysięczne – IV ligowa LKS Pogoń Lębork otrzyma 113 500 zł, a tenisiści stołowi 154 tys. zł. W Kutnie miejscowy MKS, który gra w III lidze do czerwca otrzyma 450 tys. zł. Duży wsparciem w 2011 roku cieszyły się kluby z Radomia, dzięki temu oba wraz z MKS Kutno są wiodącymi w lidze. Radomiak Radom obecny lider III ligi został wsparty kwotą 400 tys. zł. Stypendia dla piłkarzy przedstawiały się następująco: 9 piłkarzy – 2,7 tys. zł, 4 piłkarzy – 1802 zł, 9 piłkarzy po 901 zł. Broń Radom otrzymała 300 tys. zł.
Miasto Tarnów przejęło obiekty sportowe po Unii za kwotę 7 mln zł, dlatego też przy okazji tego tematu prześledźmy kilka inwestycji miejskich w stadiony.
Trwająca budowa stadionów:
Stalowa Wola – na 10 tys. widzów, do 2013, koszt – 50 mln zł.
Mielec – na 6,8 tys. widzów, do 2013, koszt - 36,5 mln zł
Kalisz – na 9 tys. widzów, etapami do 2014 r., koszt – 40 mln zł
Włocławek – na 4,5 tys. widzów, do 2013, koszt – 33,68 mln zł
Radom – na 4 tys. (Broń Radom), do 2012, koszt – 22,3 mln zł
Rzeszów – 20 150, koszt – 150 mln zł
Ząbki – 3,5 tys. widzów, koszt – 17mln zł
Stadiony zakończone:
Tarnobrzeg – 3 676 widzów, koszt – 11 mln zł
Ostróda – 5 tys., koszt – 39 mln zł.
Kołobrzeg – 3 tys., koszt – 23,5 mln zł
Siedlce – 2,9 tys. (I etap), koszt – 28,6 mln zł, docelowo – na 8 tys. widzów
Gdynia – 15 139 widzów, 78,4 mln zł
Puławy – 4 418 widzów, 46 mln zł
Lubin – 16 300 widzów, 120 mln zł
Legnica – 6 177 widzów, koszt – 24,4 mln zł
Inowrocław – 3,5 tys. widzów, 11,4 mln zł
Gliwice – 10 037 widzów, 54 mln zł
Łomża – 4 tys, widzów, 22 mln zł.
Jeszcze kilka słów o popularności piłki. Piłka nożna jest numerem jeden pod względem ilości klubów sportowych, których w Polsce jest ok. 6 tys, co się z tym wiąże takze pod względem rozbudowanego systemu rozgrywek. Tak masowej gry zespołowej w Polsce nigdy nie będzie. Przykładowo klubów piłki ręcznej jest niespełna 380. Unia Tarnów obecnie rozwinęła szkolenie młodzieży na skalę, która w przyszłości może dać dużo radości kibicom. Jest 12 grup młodzieżowych i właśnie teraz przed tymi wszystkimi sportowcami rozpościera się wizja upadku najważniejszego ogniwa w tym schemacie jakim jest drużyna seniorów.
Ciężko zrozumieć brak zainteresowania finansowaniem najpopularniejszego sportu w naszym mieście. Piłka nożna to jedyny w Polsce sport odporny na brak sukcesów. Tak można wywnioskować z różnych badań. W 2011 roku mimo mniejszego zainteresowania i tak piłka nożna dystansuje resztę dyscyplin sportowych. Z badania Sponsoring Monitor zrealizowanego przez ARC Rynek i Opinia przedstawionego przez portal wirtualnemedia.pl wynika, że prawie 53% badanych interesujących się sportem wskazuje na piłkę nożną, drugie skoki narciarskie 40%, trzecią siatkówkę 35,1%. Dalsze miejsca: F1 – 29,4%, boks – 27,1%, rajdy samochodowe – 21%, piłka ręczna – 17,2%, koszykówka – 16,7%, sztuki walki – 15,3%, żużel – 15,2%.
Przy tym zestawieniu trzeba też podkreślić, że najpopularniejsze sporty drużynowe będące za piłką świętują w ostatnim czasie spore sukcesy, kiedy piłkarska drużyna ostatni duży sukces osiągnęła na Igrzyskach Olimpijskich w 1992 roku zdobywając srebrny medal. Popularność sportów w dużej mierze uzależniona jest od występów naszych reprezentacji i najlepszych sportowców. Niezły poziom zainteresowania piłką jest również na płaszczyźnie zmagań klubowych, a tu polski klub od 15 lat nie może awansować do Ligi Mistrzów. Dlatego ten sport wciąż ma dużą rezerwę.
Przykładowe wyniki oglądalności transmisji sportowych gier zespołowych:
Ostatni towarzyski mecz Polska – Portugalia 8,8 mln widzów.
Piłkarskie rekordy: Francja – Brazylia finał 98 – 12,9 mln, Polska – Niemcy MŚ 2006 12,3 mln, Polska – Niemcy Euro 2008 – 10,9 mln, Polska – Ekwador MŚ 2006 – 10,7 mln, Polska – Austria Euro 2008 – 10,6 mln. Występy klubowe: Wisła Kraków – Lazio Rzym 2003 – 8,5 mln, Lazio – Wisła 5,9 mln, finał Ligi Mistrzów 2005 – 4,9 mln, Udinese – Lech Poznań 4,6 mln widzów.
Siatkówka: finał MŚ 2006 Polska – Brazylia 7,3 mln, finał ME 2009 Polska – Francja 6,7 mln, piłka ręczna: Polska – Chorwacja MŚ 2009 6,9 mln., Polska – Dania MŚ 2009 6,2 mln.
Przykłady średniej oglądalności:
ME 2008 w piłce nożnej – średnia oglądalność meczów Polaków: 10,1 mln widzów
MŚ 2006 w piłce nożnej – średnia oglądalność meczów Polaków: 9,9 mln
Puchar Świata w skokach 2001/2 – 6,7 mln
Puchar Świata w skokach 2002/3 – 6,6 mln
MŚ w piłce ręcznej 2007 – średnia oglądalność meczów Polaków: 3,7 mln
Puchar Świata w skokach 2009/10 – 3,6 mln
MŚ Niemcy 2006 w piłce nożnej (64 mecze) – 3,4 mln
MŚ RPA 2010 w piłce nożnej (64 mecze, bez udziału Polaków) – 3,05 mln
ME w piłce ręcznej 2012 – średnia oglądalność meczów Polaków: 2,5 mln
ME siatkarzy 2009 – średnia oglądalność meczów Polaków: 2,4 mln
Finały Ligi Światowej w Polsce 2011 – 2,38 mln
Igrzyska Olimpijskie Ateny 2004 – 2,2 mln
Piłkarska Liga Mistrzów 2010/11 – 2,1 mln
Zawody F1 2010 – 1,8 mln
ME koszykarzy 2009 – średnia oglądalność meczów Polaków: 1,5 mln
ME siatkarzy 2011 – średnia oglądalność meczów Polaków: 1,5 mln
Zawody F1 2011 – 1,06 mln
Igrzyska Olimpijskie Pekin 2008 – 1,3 mln
MŚ w LA Berlin 2009 – 1,3 mln.
Mówi się, że obecnie mało kibiców przychodzi na mecze. Jednak przychodzi więcej niż na piłkę ręczną czy koszykówkę. Gdy są mecze ciekawe tych kibiców jest więcej. Żużel też przeżywał chwile, kiedy stadion świecił pustkami, a w sekcji brakowało na wszystko pieniędzy.
Kibice piłkarscy są krytyczni i niepokorni, ale są, nawet w ciężkich chwilach. Tradycja klubów piłkarskich, przywiązanie do nazwy, barw powoduje, że kluby same w sobie stają się markami, które mimo ciężkich ostatnich lat cały czas warto wspierać. Unia Tarnów też jest już pewną marką w regionie, mimo problemów i zarzutów ma potencjał do przyciągania kibiców na stadion. Ważnym aspektem jest to, że klub ciągle ma opierać się na wychowankach. To nie jest tak, że kibice domagają się wielkich gwiazd, igrzysk tylko zapewnienia szansy młodym tarnowianom do rozwoju. Najważniejsze jest to, aby były zagwarantowane stypendia, które są wydatkiem na poziomie 30 tys. zł miesięcznie, a o wyniku zespołu decydowały wyłącznie czynniki sportowe.
http://www.zksunia.tarnow.pl/index.php? ... 3-05_21:24
Debata o piłce nożnej w Unii Tarnów, apel do przedsiębiorców
Trzy godziny rozmów, czterdziestu gości, wymiana zdań, wystosowanie apelu do przedsiębiorców, a przyszłość klubu wciąż nieznana – tak w skrócie możemy podsumować debatę o sytuacji piłkarskiej Unii Tarnów. Usłyszeliśmy jak przedstawia się stan finansów klubu, o błędach poprzednich lat, o tym, że klub musi poszukiwać sponsorów oraz, że miasto włączy się w poszukiwanie sponsorów – kiedy, w jakim stopniu? Na razie nie wiemy.
Wśród polityków frekwencja nie była imponująca. Poza posłem Robertem Wardzałą, pojawił się przewodniczący Rady Miasta Grzegorz Światłowski, radny Stanisław Klimek, wiceprezydent Krystyna Latała, inni przedstawiciele Urzędu Miasta m.in. Marek Baran, dyrektor TOSiR Edward Rusnarczyk.
Prezes klubu Andrzej Wiśniewski przedstawił na wstępie sytuację klubu. Wreszcie usłyszeliśmy, że przekazanie obiektów klubowi z perspektywy czasu okazało się błędem, który pociągnął klub na dno. Po zmianach w Azotach w latach 90-tych zmiany nastąpiły również w klubie. W Radzie Klubu na pięciu członków trzech delegowały Azoty. Po restrukturyzacji w klubie pozostało czterech pracowników. Jak zapewniał prezes grupy młodzieżowe nie mają większych problemów z funkcjonowaniem, największym problemem są zaległości wobec zawodników pierwszego zespołu. Koszt miesięczny stypendiów to ok. 30 tys. zł. Wydaje się to stosunkowo niedużo, niestety zaległości sięgają już siedmiu miesięcy. Funkcjonowanie sekcji ocenia się na prawie 800 tys. zł rocznie. Unia prowadzi na ogromną skalę szkolenie młodzieży – jest to 12 drużyn młodzieżowych, o czym w swoim wystąpieniu mówił trener Marek Migduła. Jednocześnie zaznaczył, że nie wyobraża sobie, aby praca z tyloma młodymi chłopakami miała pójść na marne. O tym wspomniał potem również trener Marcin Manelski, zespół Unii Tarnów jest fenomenem na szczeblu od III ligi wzwyż pod względem liczby wychowanków.
Unia jest obecnie wspaniałym przykładem jak można prowadzić drużyny młodzieżowe, szkoda tylko, że cały ten mechanizm może się rozsypać, szkoda dla kibiców i setek zawodników. Klub, w którym grają miejscowi zawodnicy w najpopularniejszej dyscyplinie sportowej powinien być dumą, a nie problemem.
Bardzo konkretnie na temat sytuacji w Tarnowie wypowiadał się prezes MZPN Ryszard Niemiec. Obalał mit piłki nożnej jako środowiska przestępczego, podawał przykłady klubów jak Cracovia, Piast Gliwice, Podbeskidzie Bielsko – Biała, gdzie samorządy bardzo aktywnie włączyły się w finansowanie piłki nożnej. Podkreślił także, że Unia Tarnów jest jednym z czterech głównych ośrodków szkolących młodzież wraz z klubami krakowskimi i Sandecją Nowy Sącz. Dziwi go też, brak reakcji Azotów Tarnów. Pani Elżbieta Łabno, kierownik Działu Public Relations Azotów Tarnów powtórzyła to, co usłyszeliśmy wcześniej o strategii wspierania żużla i siatkówki. Podawała także kwoty, jakie klub otrzymywał w poprzednich latach. Ta pomoc była bardzo przydatna, podobnie jak miasta, jednak cały czas musimy podkreślać, w jakich realiach funkcjonowała sekcja, była tylko częścią klubu, w zasadzie nadal nie jest samodzielna.
Tutaj pojawia się pytanie, na podstawie przedstawionych przykładów z kraju – czy nie warto klubu, a ściślej sekcji przekształcić w spółkę miejską? Często słyszymy zarzuty o małej aktywności działaczy, o tym że klub nie ma wiele do zaoferowania. W przypadku gdyby za klubem stała poważna instytucja, która go nadzoruje, znalezienie potencjalnych inwestorów wydaje się prostsze. Podobnie mogłoby być w przypadku Azotów, swoją pozycją na rynku firma mogłaby pomóc klubowi w zachęceniu do sponsoringu inne firmy, jak miało to miejsce chociażby w przypadku piłki ręcznej. Ten przykład pokazuje, że wcale zainteresowanie dyscypliną nie musi być ogromne, skoro ostatni mecz z Zagłębiem Sosnowiec drużyny walczącej o I ligę przyszło obejrzeć 260 widzów. Na ten rok miasto zaplanowało wsparcie dla drużyny seniorów na poziomie 55 tys. zł, ogólnie klub może otrzymać z różnych środków do ok. 190 tys. zł. Miasto jednocześnie deklaruje pomoc w poszukiwaniu sponsorów.
Przedsiębiorcy Józef Szwiec (firma Witospol) i Józef Sztorc (Tarnowskie Zakłady Osprzętu Elektroinstalacyjnego Tarel) wypowiadali się na temat współpracy tarnowskich klubów, powołania grupy wsparcia dla Unii. Wspomniano również o sytuacji żużla przed laty, kiedy to był na krawędzi, zawodnicy jeździli za darmo i żebrali o każdy grosz, a na trybunach bywało po 500 osób. Ich uratowało powołanie spółki żużlowej, pozyskanie mniejszych sponsorów a następnie wejście w sponsoring Rafinerii Trzebinia.
Przedstawiciele kibiców kierowali pytania podając przykłady innych miast, a także dane o popularności dyscypliny, która wciąż ma niewykorzystany potencjał. Wśród przybyłych na spotkanie byli także dziennikarze oraz piłkarze „Jaskółek”. Konkluzją debaty jest apel wystosowany przez zgromadzonych:
"Powodowani troską o byt klubu piłkarskiego Unia Tarnów, prosimy przedstawicieli regionalnego biznesu o włączenie się w jego ratowanie poprzez wsparcie materialne konieczne dla dalszego jego funkcjonowania.
Klub ten od lat znajduje się na sportowej mapie regionu dając pokoleniom tarnowian i mieszkańcom całego regionu możliwość realizowania swoich zainteresowań i pasji sportowych. Z tego też powodu zasługuje na to, by w trudnej dla niego chwili, poświęcić mu uwagę i zaangażowanie.
Słowa szczególnej prośby kierowane są pod adresem największych firm w regionie oraz dotychczasowych jego mecenasów takich jak Gmina Miasta Tarnowa, Grupa Kapitałowa "Azoty", Karpacka Spółka Gazownictwa, Control Process, Firma Roleski i wielu innych.
Wierzymy, że współpraca klubu, miasta i przedsiębiorców jest jedynym sposobem na wyjście z impasu, a w przyszłości może przynieść wiele radości i pożytku miastu oraz jego mieszkańcom".
Spotkanie nie rozwiązało naszych wątpliwości. Mamy nadzieję, że uda się w spokoju rozegrać najbliższą rundę, a w tym czasie wypracować konkretne rozwiązania na przyszłość. Unia rozpocznie meczem w Wieliczce 17 marca, pierwszy mecz w Tarnowie zaplanowano tydzień później. Do Jaskółczego Gniazda zawita rywal z najwyższej ligowej półki – Szreniawa Nowy Wiśnicz.
http://www.zksunia.tarnow.pl/index.php? ... 3-06_01:33
